lørdag 20. desember 2008

Heima me jul

Et bilde av et snødekt Rennesøy va merkeligt nok umuligt å oppdriva...

Heima...
Der e någe me de
Å komma ner stølabakken
Sjå plassen du vaks opp

Skuleveien
Me grøftå der eg trynte
Fordi eg bomma på den EINE svingen
Blei någen sting av de...

Bakken te hauen...
Der skuldrå fekk seg ein smell
Kvide jul e oppskrytt
Skitur kan og gås på bar mark

Grøne lier...
Der dyrå fortsatt kan gå ute
Men tas inn for kvelden
Å et tag øve håve på gode regnversdager

Marker...
Som syntes endelause når ein va mindre
Vise et snev av vår
Te å me i desember

Steingjerer...
Så ein har gått langsitteme
Klatra øve på egen risiko
Å lødd opp igjen der de gjekk gale

Bryggå...
Så me aldrig fekk lov te å hoppa frå
Ka seie egentlig reglane om
fri ferdsel i strandsonen om det?

Bygningar...
Som ein har trøtt sine barneår i
Virkar no mindre
Men likevel større

Folk...
Som ein e vaksen opp me
Band som ikkje ryk av
På tross av long eksil

Kaffi...
Som inntas i godt lag
Gjer meir øveskudd enn aen næring
På ein ellers dårlige dag



"De e her eg komme fra
Nå e eg bare gjest
Men eg kjenne de når eg e her:
EG HØRRE TE HER VEST"


2 kommentarer:

Tove Karin sa...

Loff, du vise poetiske evner!:) Kjente meg igjen i dette må eg sei.. There's no place like home! Ser fram te kaffi & drøs i løbe av julå!

Anonym sa...

Får tårer å auene av å lesa dette!
Dette var verkeleg eit dikt eg og forstod!! Kom med fleire!