Ka e vel et menneske?
Blei siddande å tenka på de ein kveld der va stjerneklart (fordel me ikkje å bu i Oslo. Her ser du faktisk stjernene). Men altså...ka e vel et menneske? I et univers som e enormt. Bare melkeveien
anslås te å inneholda 100 te 200 milliardar stjerner. Jordå ligge visstnok anslagsvis 28000 lysår frå sentrum av galaksen. Koss de har fonne ud devett eg ikkje. Men de e nå de vitenskapen prøve å fortella oss. Å oppi alt dette her befinne me oss på "third rock from the sun". Ei lidå blågrønne kula som e ca 12 756,28 km i diameter rondt ekvator. 12756 km. Det e ca så longt så lyse reise i løpet av 4 hundredelar (eg e ikkje så stø i matte. Så viss de e feil så får de retta på meg).
På denne blågrønna kulå, som eksistere i akkurat passe avstand te solå, så finne me altså liv. Et par millionarmilliardar artar av insekter, dyr, fiskar, fuglar, også sjølsagt mennesket. Toppen av kransakagå. Adle spesialisert te sitt arbeidsfelt i livets sirkel å lineæritet.
Tilfeldig?
For å sei de sånn...har du tenkt på at kvar gong du tar et valg, sama koss lide de e, så kan de få betydning for resten av livet ditt. Adle handlingar føre indirekte te nye handlingar som ikkje nødvendigvis hadde vore der viss du ikkje hadde toge de fysta valge. Henge du me? I ei sånn rekka av tilfeldighedar vil någen (les: "CERN") påstå at verden å universet blei skapt. Ingen plan. Kun tilfeldighedar har gjort at verden har blitt de an tross alt e.
Ka e oddsen for de? Nettopp.
Då virke de faktisk itte mitt håve ein smule meir sannsynligt at der e ein plan bag de heila. Ikkje bare litt forresten. Det e faktisk kun det som virke sannsynligt.
Men altså. Når eg då såd der å såg på stjernene så tenkte eg på koss ufatteligt små me faktisk bler i denne verden. Adle effektar å fysiske lovar å rammer som dette inn, å te samens får verden te å fungera bler litt overvelmande, å ein føle seg ein smule liden der ein sidde. Åsså plusse ein på at ein faktisk trur at der e ein intelligens bag de heila. Ein skapar. Ein som faktisk e større elle skaparverket. Opprettholdaren. Kontrolløren. Sjefen øve adle sjefar.
Ka e vel et menneske oppi alt dette her? Ka posisjon har du i forhold te resten av skaparverket? Elle ennå viktigare, ka forhold har du te han som står bag totalpakken? De e de som faktisk har någe å sei den dagen opprettholdaren ikkje opprettholde lenger.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
7 kommentarer:
D va et fint innlegg kjære broder!:) E jammen viktigt å tenka øve sin situasjon i forhold t sjefen øve alle sjefar. (ikkje han der Asgeir me rødt hår! Men GUD!)
Glede meg t a treffa deg igjen pa onsdag!!
På onsdag dokke komme...Tenkte eg sko ringa deg å høyra om de. Takk i like måte. Eg ser fram te å treffa dokke igjen
D svive någe der inne...
Fin søndagssynsing Loff.
Me unntag av at de e lordag...
Amen!
Men e du i mod at di forske på området, ville du helst sitt at CERN forskningsinnstituttet ikkje eksisterte?
Trur ikkje at Gud tar seg nær av at mennesker vil gjera det besta ud av situasjonen, lera mest muligt og aligavel ikkje kunne fastslå koss me havna her.
Nei...egentligt ikkje imot det. Men eg syns det te tier e litt vel merkeligt av å te. Når eg tar ein del av "koffor-e-me-her-ka-gjer-me-her" teoriane me, prøve eg i mitt særdeles lide objektive håve å ikkje å udelukka forskjellige løysningar på spørsmålet. DVS. eg e åpen for ein del svar, men te sjuende å sist så trur eg liga fullt at det e meir sannsynligt me ein skaparteori elle ein "dæsj av de så ser me ka så skjer"-teori (ok, flåsete sagt, men dog). Dermed har eg et aent utgangspunkt enn vitenskapen kan ha, i å me at dei må udelukka skaparteorien ettersom vitenskap dreie seg om de ein kan "bevisa". Koss i all verden ein kan bevisa at "alt bare tilfeldigvis skjedde sånn. Flaks de..." greie eg ikkje heilt forstå.
Akkurat koss Gud skapte verden (7 dagar, Big bang me kontroll, intelligent design" kan me for min del fint droppa å diskutera. Poenge e vel strengt tatt at Gud skapte verden.
Legg inn en kommentar